باء و تاء و کاف و لام و واو و منذ ،مُذ ،خلا

ربّ ،حاشا ،مِن ،عدا ،فی ،عَن ،علی ،حتی ،الی

 1-(بـِ ،تَ ،وَ :معنای قسم می دهند مثال : واللهِ ، تاللهِ ، بالله ِ ) بنابراین اسم بعد از آنها مجرور می شود : والتینِ و الزیتونِ . بأبی أنت و أمّی و نفسی )

 2- کَ معنای مثل ومانند می دهد : أنت کالشمس ِ : تو مثل خورشیدی

 3- لـ ِ معنای مالکیت می دهد : لله ِ المغرب ُ و المشرق ُ : از آن خداست مغرب و مشرق جهان .

 4- منذ ُ و مُذ اگر بعدشان اسم مجرور بیاید حرف جر هستند و اگر به جمله اضافه شوند مفعول فیه (ظرف ) هستند

 ما رأیتُه مُذ یومین ( دو روز است اورا ندیده ام ) مارایتُک منذ مدة ٍ ( مدتی است تو را ندیده ام ) = حرف جر

سلّمت ُعلیه مذ قابلتُه = به فعل اضافه شده پس ظرف است .

 5- خلا و عدا و حاشا اگر بعدشان اسم مجرور بیاید حرف جرند و اگر قبلا از آنها ما بیاید ما خلا ، ماعدا می توانند هم  جزء ادات استثنا باشند و هم فعل .

 6- حتی هم جز ء حروف ناصبه فعل مضارع است مثل : ذهبتُ حتی أخرجَ من الظلمة ِ و هم حرف جر است مثل : سلام ٌ فیه حتی مطلعِ الفجر ِ .

 7- بقیه حروف حرف جرند و غیر از حرف جر نیستند البته در معنا ربّ را حرف زائد می گیریم ولی اسم بعد از آن مجرور به حرف جر ربّ است : ربّ أملٍ لا اناله ( چه بسیار آرزویی که به آن نمی رسم )